Mieczysław (1876-1909)
syn Jana, kompozytor; studia muzyczne w W-wie, Berlinie i Lipsku; w Niemczech w latach 1895–96 stworzył większość z zachowanych 22 pieśni solowych; 1901 wrócił do Polski i zbliżył się do grupy kompozytorów zw. Młodą Polską, uczestnicząc w organizowanych przez nią koncertach, prowadził także działalność koncertową i pedagogiczną w W-wskim Tow. Muzycznym; pierwszy kompozytor, który po okresie stagnacji w muzyce pol. stworzył dzieła na poziomie europejskim, w czym pomogła mu doskonała znajomość muzyki F. Liszta, R. Wagnera, P. Czajkowskiego, R. Straussa; 1907 osiadł w Zakopanem, miał bliski kontakt z muzyką góralską, co wyraźnie wpłynęło na jego warsztat twórczy. W utworach K. pojawiają się - obok charakterystycznego dla Młodej Polski nastroju kontemplacyjnego i impresjonistycznych rozwiązań w zakresie harmoniki - czytelne cytaty z podhalańskiego folkloru; sławne stały się zwł. jego poematy symfoniczne (m.in. Pieśni o wiekuistej tęsknocie, Pieśni o miłości i śmierci, Rapsodia litewska, Stanisław i Anna Oświęcimowie, Smutna opowieść, Epizod na maskaradzie); koncert skrzypcowy A-dur, Symfonia e-moll Odrodzenie, liczne pieśni solowe, utwory kameralne, skrzypcowe i fortepianowe (m.in. zabawna Serenada marcowa z kotem); książka Nie wydane dotychczas pamiątki po Chopinie, szereg artykułów o tematyce muzycznej i taterniczej; należał do pionierów taternictwa, był instruktorem kursów narciarskich, pasjonował się wspinaczką wysokogórską, fotografiką krajobrazową; współzał. TOPR; zginął pod lawiną śnieżną pod Małym Kościelcem w Dolinie Gąsienicowej w Tatrach.
POLSKA. MUZYKA PROFESJONALNA, WAWRYTKO KRZEPTOWSKI, ZAKOPANE
- KARŁOWICZ, Jan Aleksander (1836-1903)...
- Karłowicz Mieczysław, (1876-1909)
- Karłowicz Jan Aleksander, (1836-1903)