miasto w płd. Ukrainie, na Płw. Krymskim, nad M. Czarnym; 115 tys. mieszk. (1994); słynne uzdrowisko i kąpielisko mor. (źródła solankowe i borowinowe, gł. dla dzieci po chorobie Heinego-Medina, krzywicy oraz gruźlicy); winiarnie, mleczarnie; przetwórstwo ryb, owoców i warzyw; produkcja olejków eterycznych; port pasażerski. W VI-V w. p.n.e. kolonia gr. Kirkinitis (wzmiankowana w historiografii Herodota); II/I w. p.n.e. opanowana przez króla Pontu Mitrydatesa VI Eupatora i nazwana E.; do IV w. pod panowaniem Scytów (podupadła całkowicie); XVI-XVIII w. tur. twierdza Gözlewe i rezydencja chanów krymskich Geslawia; ośr. handlu rybami; od przyłączenia Krymu do Rosji 1783 ponownie pn. E.; prawa miejskie 1784; liczne skupisko Karaimów, do 1917 siedziba chachama (zwierzchnika rel. Karaimów); do 1954 w Ros. FSRR, następnie w Ukr. SRR; od 1991 w niepodległej Ukrainie. Klasztor derwiszów (XIV-XV w.), meczet Dżuma-Dżami (1552, architekt Sinan), łaźnia tur. (XVI w.), 2 karaimskie domy modlitwy i pałacyk arkadowy z XVIII w.
- AGRMONIA EUPATORIA, (łac.)
- RZEPIK POSPOLITY, ( Agrimonia eupatoria...
- rzepik, ( Brassica rapa var.(...)