miasto powiatowe w woj. wielkopolskim, na skraju Kotliny Gorzowskiej i Pojezierza Gnieźnieńskiego, u ujścia Wełny do Warty, 18 tys. mieszk. (2002); miejscowość znana od 1299, prawa miejskie 1339; w XIV–XVI w. osada handlowa (komora celna); 1656 zniszczone przez Szwedów, od 1793 w zaborze pruskim, rozwój młynarstwa i handlu drewnem; ośr. oporu przeciw germanizacji, udział mieszkańców w powstaniach wielkopolskich; 1919–75 siedziba powiatu; przem. spoż., meblarski, metalowy, mat. bud.; zabytkowy kościół z XV-XVI w.
ŚCIÓŁKA, GNOJOWNIA, ŁÓDZKA NIECKA, NAWOZY
- OBORNIKI ŚLĄSKIE, miasto w , na obszarze...
- OBORNIK, nawóz organizcny, mieszanina...
- OKOPOWE ROŚLINY, uprawiane zwł. dla konsumpcji...