główny ośrodek Kozaków zaporoskich, o charakterze obozu warownego, zakładany od XVI w. na różnych wyspach Dniepru (Chortyca, Tomakówka, Bazawłuk) i przenoszony kilkakrotnie z obawy przed ewentualnym oblężeniem i zniszczeniem; posiadał 38 domów zw. kureniami, mieszkanie starszyzny zw. polanką, cerkiew, kancelarię, szkołę; poza wałami znajdowały się zabudowania ludności cywilnej, kramy, bazary itp.; w XVII w. siedziba s. ustabilizowała się na prawym brzegu Dniepru, obok obecnego Nikopola, 1709 zburzona na rozkaz Piotra I, 1734 odbudowana nad rz. Podpolną (tzw. Nowa Sicz), 1775 zlikwidowana ostatecznie na polecenie Katarzyny II; pojęciem s. nazywano niekiedy wszystkich Kozaków zaporoskich; nazwa od słów zasiek, zasiecz oznaczających zarośle w łęgach Dniepru, pierwotnie noszona przez ufortyfikowane 1654 miasteczko na wysepce rz. Czertomelik.
- SKRZETUSKI JAN, (lit.)
- KOZACY, w XV-XVII w. w Rzeczypospolitej...
- SERBIA I CZARNOGÓRA, istniejące w latach...