miasto powiatowe w woj. lubelskim, nad Bugiem, u ujścia Włodawki; 1242 gród w księstwie halicko-włodzimierskim; przygraniczny ośr. handlu polsko-litewskiego z komorą celną, jarmarkami; w pocz. XVI w. prawa miejskie; osadnictwo Żydów (1939 ok. 5,6 tys. = 60% mieszk.); w XVII w. zbór i szkoła kalwińska; 1648 spalona w wojnach kozackich; rozwój w XVII i XVIII w. (rzemiosło, drobny handel); od 1795 w Austrii, od 1809 w Księstwie W-wskim, po 1815 w Królestwie Pol.; z końcem XIX w. kolej z Chełma; 13,8 tys. mieszk. (2002); przem. garbarski, drzewny, spoż.; węzeł drogowy; Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego; Tow. Przyjaciół Ziemi Włodawskiej; od 1991 coroczny Międzynar. Festiwal Folklorystyczny; barokowy klasztor paulinów z końca XVII w., kościół z 1698, dwie synagogi i jesziwa (szkoła żyd.), cerkiew, synagoga z 1767, klasycystyczna cerkiew z 1842, dawne kramy i jatki oraz domy z XVIII i XIX w.
- BUG, rzeka na , i w ;...
- FONTANA Paweł Antoni, (1696-1765)
- ŻYDOWSKA SZTUKA, początki tradycyjnej...