tereny równinne na Nizinach Środkowopolskich, od płn. ograniczone doliną środk. Bugu, od zach. doliną środk. Wisły, od płd. Wyżyną Lubelską, od wsch. Polesiem Podlaskim; teren łagodnie pofalowany, ostańce moren, kemów i ozów jako pozostałości po zlodowaceniu środkowopolskim; maks. wzniesienie 208 m (k. Żelechowa); płd. część zawiera dolinę dolnego biegu rz. Wieprz; 8 mniejszych podregionów (Wysoczyzny: Kałuszyńska, Siedlecka, Żelechowska i Lubartowska, Podlaski Przełom Bugu, Obniżenie Węgrowskie, Równina Łukowska i Pradolina Wieprza); gł. m.: Siedlce, Mińsk Mazowiecki, Lubartów, Łuków.
TYŚMIENICA, LUBELSKIE WOJEWÓDZTWO, WIEPRZ, LUBARTOWSKA WYSOCZYZNA, LIWIEC, WILGA, KRZNA, BIAŁOSTOCKA WYSOCZYZNA, KAŁUSZYŃSKA WYSOCZYZNA