Dominica, Wspólnota Dominiki
WARUNKI NATURALNE. Wyspa górzysta (Morne Diablotin, 1447 m), pochodzenia wulkanicznego; linia brzegowa słabo rozwinięta; klimat podrównikowy, wybitnie wilgotny; średnia roczna temp. 26°C; średni roczny opad 2000 mm (w wyższych partiach gór ponad 6000 mm); rzeki krótkie, z licznymi wodospadami; osobliwością Boiling Lake, jez. z wrzącą wodą; wiecznie zielone wilgotne lasy równikowe, fauna uboga.
LUDNOŚĆ. Dominują Murzyni (91%) i Mulaci (6%), nadto Indianie amer., biali; 90% chrześcijan (76% katolicy, 14% protestanci); gęstość zaludnienia 93 osoby/km2; 40% ludności zamieszkuje miasteczka; wysoki przyrost naturalny (10‰) wyrównuje emigracja zarobkowa; średnia dł. życia: mężczyźni 73 lata, kobiety 79 lat.
USTRÓJ. Republika parlamentarna na podstawie konstytucji z 1978, czł. bryt. Wspólnoty Narodów; głową państwa prezydent wybierany przez parlament na 5 lat; parlament jednoizbowy (Izba Zgromadzeń), 31 czł. (21 z wyborów, 9 z nominacji, 1 z urzędu), kadencja 5-letnia; premier mianowany przez prezydenta; kraj dzieli się pod względem adm. na 10 okręgów.
GOSPODARKA. Jedno z biedniejszych państw regionu Karaibów; podstawą utrzymania rozdrobnione rolnictwo; uprawa bananów (50% wartości eksportu), kakaowca, palmy kokosowej, taro, owoców cytrusowych, kopry, wanilii, trzciny cukrowej, tytoniu; przetwórstwo bananów, owoców, soków, olejków cytrusowych; hodowla kóz, bydła i owiec; rybołówstwo przybrzeżne; wydobycie pumeksu i popiołów wulkanicznych; eksploatacja drewna; rosnąca rola turystyki, przy słabej jak dotąd infrastrukturze hotelowej; handel gł. z USA, W. Brytanią i sąsiadami karaibskimi.
HISTORIA. Wyspa odkryta 1492 przez K. Kolumba, zamieszkana pierwotnie przez Indian karaibskich, kolonizowana od 1632 przez Francuzów; od 1783 kolonia bryt.; od 1967 terytorium stowarzyszone z W. Brytanią (całkowita autonomia wewnętrzna); od 1978 niepodległa republika, czł. bryt. Wspólnoty Narodów, czł. ONZ, OPA, SELA, CARICOM, AKP.
ROSEAU, DOMINICA, RAJE PODATKOWE, WSPÓLNOTA DOMINIKI