enklawa rosyjska nad Bałtykiem, na obszarze Unii Europejskiej, rozciągająca się między Polską a Litwą (jedyne miejsce, którym Polska bezpośrednio graniczy z Federacją Ros.; przejścia graniczne w Braniewie, Bartoszycach oraz k. Gołdapi); pow. 15,1 tys. km2; ok. 900 tys. mieszk.; stol. Kaliningrad, gł. miasta: Bałtijsk (awanport Kaliningradu), Swietłogorsk, Czerniachowsk, Nieman; obejmuje część Mierzei Wiślanej i wód Zalewu Wiślanego (z ujściem do Bałtyku) oraz Mierzei Kurońskiej i wód Zalewu Kurońskiego (ujście do Bałtyku w rękach Litwy); ukształtowanie pow. nizinne, nad Zalewem Kurońskim bagienne; gł. rzeki: Pregoła i Niemen (graniczny z Litwą); rejon silnej koncentracji ros. baz wojskowych, w których (2002) stacjonuje ok. 30 tys. żołnierzy rosyjskich (w okresie opuszczania NRD i republik bałtyckich było ich 200 tys.); planowana dalsza redukcja kontygentu; przem. stoczniowy, maszynowy, celulozowo-papierniczy, rybny; eksploatacja złóż torfu; wydobycie bursztynu; uprawa zbóż, roślin pastewnych, ziemniaka; hodowla bydła i trzody chlewnej.
- ROMINCKA PUSZCZA, część , na granicy...
- Kaliningrad a Unia Europejska, – jeden z głównych...
- WIŚLANA MIERZEJA, piaszczysty wał na Pobrzeżu...