PAD

wł. Po, rzym. Padus

najdłuższa rz. Włoch, dł. 652 km, pow. dorzecza 75 tys. km²; źródła w Alpach Kotyjskich, (masyw Monte Viso), płynie Niz. Padańską, uchodzi do M. Adriatyckiego ujściem deltowatym, które tworzy razem z Adygą i Reno (delta ta przyrasta do 80 m rocznie); gł. dopływy: lewe - Pellice, Dora Riparia, Dora Baltea, Sesia, Ticino, Adda, Oglio, Mincio, prawe - Tanaro, Scrivia, Trebbia, Secchia, Panaro; średni przepływ 1507 m³/s (maks. 1951 - 12 800 m³/s), stan wód ulega dużym wahaniom, częste katastrofalne powodzie; żeglowna na dł. 540 km, wykorzystywana do nawadniania pól; system kanałów Canale Cavour łączy Chivasso i Cremone; gł. miasta nad P.: Turyn, Piacenza, Ferrara.

ADDA, PIEMONT, DORA RIPARIA, APENIŃSKI PÓŁWYSEP, TURYN, TREBBIA, ADYGA, PADUS, CREMONA, ŚRÓDZIEMNE MORZE

• Pad, rzeka wpn. Włoszech,...
• morale pada, ‘robi się nudno’‘robi...
• jak cię trzaskiem topornę, to trupniesz padem, ‘pogróżka’