Deltawerker
system budowli hydrotechnicznych w płd.-zach. Holandii, powstałych 1958-86 w celu zwiększenia powierzchni ziem uprawnych o 10%, zmniejszenia niebezpieczeństwa powodzi w ujściach Skaldy, Mozy i Renu oraz usprawnienia komunikacji między lądem stałym a wyspami Zelandii: Schouwen-Duiveland, Noord- i Zuid-Beveland, Walcheren. Prace rozpoczęto 1953 po wielkiej powodzi w Zelandii i Holandii Płd.; do 1986 zbudowano liczne tamy regulujące rzeki w ujściach do M. Północnego; gł. tamy (wg projektu J. van Veena): na zat. Haringvliet (dł. 4,5 km, 17 śluz), na Skaldzie Wsch. (dł. 9 km, ze śluzą pozwalającą wymieniać wody mor. i rzeczne), w cieśn. Brouwershavensche Gat i Veere; odsolono i zagospodarowano ok. 150 km2 polderów; wytyczono nowy system dróg: autostrady na tamach, liczne mosty (m.in. most Zelandzki o dł. 5 km). Koszt inwestycji wyniósł ponad 10 mld guldenów.