nauka badająca przemiany środowiska geograficznego w przeszłości oraz historię przestrzennych form zasiedlania i zagospodarowywania Ziemi; dział historii związany z kartografią, zaliczany do nauk pomocniczych historii, pomagających historykowi w interpretacji badanych źródeł i ustalaniu faktów. W XVII-XIX w. zadania g.h. były ograniczone do odtwarzania dawnych podziałów terytorialnych, planów bitew itp. Wyodrębnienie się antropogeografii rozszerzyło badania o problemy wzajemnego oddziaływania społeczeństwa i środowiska geograficznego; g.h. korzysta z dorobku paleobotaniki, językoznawstwa, geografii i historii; dostarcza danych do analizy i syntezy geograficznej i historycznej; metodą kartograficzną ustala zależności za pomocą rozmieszczenia znanych faktów na mapie; stosowana gł. przy badaniu faktów masowych, co wymaga możliwie pełnego ich objęcia w określonym terytorium i czasie.
- geografia historyczna, nauka badająca przemiany...
- GEOGRAFIA, nauka badająca powłokę...
- geografia rolnictwa, dział geografii ekonomicznej,...