Reklama

ŚLĄSKA WYŻYNA

zachodnia część Wyż. Śląsko-Krakowskiej, łącząca się na płn.-wsch. z Wyż. Woźnicko-Wieluńską, na wsch. z Wyż. Krakowsko-Częstochowską, obrzeżona od płd. Kotliną Oświęcimską, od płd.-zach. Kotliną Ostrawską, od zach. i płn.-zach. Kotliną Raciborską oraz Równiną Opolską; położona na wys. 200-400 m (kulminacja: Góra Św. Anny); zbudowana z utworów karbońskich, przykrytych triasowymi wapieniami i dolomitami, zaś na płd.-zach. - utworami mioceńskimi; wydziela się: Chełm, Garb Tarnogórski, Płaskowyż Miłkowsko-Katowicki, Pagóry Jaworznickie, Płaskowyż Rybnicki; w części środk. W.Ś. najwyżej w Polsce zurbanizowany i uprzemysłowiony Górnośląski Okręg Przemysłowy (GOP).

Reklama

Powiązane hasła:

ŚLĄSKA NIZINA, DĄBROWA GÓRNICZA, POLSKA. WARUNKI NATURALNE. UKSZTAŁTOWANIE POWIERZCHNI, ŚLĄSK GÓRNY, ŚLĄSKO-KRAKOWSKA WYŻYNA, TYCHY, PAPROCAŃSKI ZBIORNIK WODNY, ŚWIĘTEJ ANNY, GÓRA, ŁAZISKA GÓRNE, BŁĘDOWSKA PUSTYNIA

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama