GOSSENA PRAWA

(od nazwiska niem. ekonomisty H. Gossena, prekursora austriackiej szkoły w ekonomii) wprowadzona przez F. Wiesera i W. Lexisa nazwa dwóch głównych zasad teorii użyteczności krańcowej: 1. o nasycalności dóbr głosi, że satysfakcja z realizacji każdej potrzeby maleje w miarę jej zaspokajania, a więc użyteczność krańcowa dobra maleje w miarę zwiększania się jego zapasu; 2. o wyrównywaniu użyteczności głosi, że konsument dąży do stanu równowagi (optymalnej satysfakcji), a więc do wyrównywania użyteczności krańcowych wszystkich konsumowanych dóbr.