(ekon.) stosunek wzajemnego uzupełniania się dóbr w zastosowaniach konsumpcyjnych lub produkcyjnych. Dobra są względem siebie komplementarne, gdy posiadanie jednego z nich powoduje zapotrzebowanie na drugie (np. samochód - benzyna, magnetowid - kaseta wideo, fajka - tytoń). O wysokim stopniu k. mówi się wówczas, gdy posiadanie jednego dobra jest nieodzownym warunkiem użytkowania drugiego. K. umiarkowana (np. w grupach wysoko dochodowych uwidacznia się wzrost popytu na znane w świecie, drogie gatunki alkoholu; wraz ze wzrostem popytu na domy poza miastem rośnie popyt na "drugi" samochód) oznacza jednokierunkowość zmian popytu na daną grupę dóbr w wyniku np. wzrostu dochodu, co ma praktyczne znaczenie w planowaniu popytu na dane dobra.
- komplementarność, wzajemne uzupełnianie...
- komplementarność zasad azotowych, łączenie się zasad...
- integracja, (łac. integratio )...