w ekonomii neoklasycznej określa związek między nakładami czynników produkcji (ziemia, kapitał, praca) a wielkością produktu, wyrażoną w jednostkach naturalnych (sztukach, tonach, metrach itp.); wskazuje, że przyrost zatrudnienia od pewnego poziomu powoduje rozwodnienie kapitału i efekty produkcji dostarczonej przez dodatkową siłę roboczą są coraz mniejsze; prawo działa krótkookresowo, do kolejnej zmiany układu czynników produkcji.
PRAWO MALEJĄCYCH PRZYCHODÓW KRAŃCOWYCH
Pojęcia i teorie ekonomiczne