E. Finn (ur. 1944)
norweski ekonomista, prof. Carnegie-Mellon University oraz University of California w Santa Barbara; 1977 współautor (z E.C. Prescottem) pracy Raczej reguły niż wyjątek: niekonsekwencja planów optymalnych, w której postawili tezę, że równoczesna odpowiedzialność władz za bezrobocie, inflację i wzrost gospodarczy prowokuje rządy do zwiększania inflacji w celu przyspieszenia wzrostu i obniżenia bezrobocia (a ponieważ inflacja może przybrać charakter spiralny, postulowali formalne ustanawianie jej granicznego wskaźnika); dowiedli też, że konsekwentna polityka rządów w jakiejś sprawie nie musi prowadzić do optymalnych wyników, ponieważ uczestnicy gry z reguły zaczynają grać przeciw rządowi; 1982 (także wspólnie z Prescottem) opracował realny model cykli koniunkturalnych, uwzględniający tzw. szoki zewnętrzne (będące m.in. skutkiem osiągnięć technicznych); 2004 laureat nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii (wspólnie z E.C. Prescottem) za prace poświęcone polityce pieniężnej oraz kształtowaniu się cykli koniunkturalnych.