kultura epoki brązu, rozwijająca się od XIII do X w. p.n.e. na obszarze między środkowym Dnieprem i Dniestrem; podstawą gospodarki była stacjonarna hodowla i rolnictwo, wytwarzano też przedmioty z brązu, krzemienia i kości; ludność zamieszkiwała duże osiedla, obok których znajdowały się miejsca kultu (tzw. zolniki), gdzie dokonywano rozmaitych obrzędów, wiążących się ze składaniem ofiar i paleniem dużych ognisk.
BIEŁOGRUDOWSKA KULTURA
Archeologia