(hist.)
w starożytnym Rzymie urzędnik reprezentujący urząd lub władcę i wykonujący czynności w ich zastępstwie; p. konsula (p. Urbi) rządził Rzymem pod nieobecność konsula; w okresie panowania ces. Augusta p. praetorio dowodził gwardią pretorianów, z czasem zyskał władzę odpowiadającą funkcji pierwszego ministra (premiera); ok. 300 p. pretorii stali się przedstawicielami cesarza i zarządzali wsch. i zach. Imperium.