(hist.)
herb szlachty polskiej; na czerwonym polu 2 srebrne groty strzał, odwrócone od siebie; z końcem XII w. znak rycerskiego rodu Bogoriów, zwł. w Małopolsce; pieczętował się nim m.in. Mikołaj - fundator klasztoru cystersów w Koprzywnicy, Jarosław ze Skotnik - kanclerz krakowski i arcybiskup gnieźnieński w XIV w.; używany przez ok. 20 rodzin (Górscy, Mokronowscy, Skotniccy, na Litwie Wołłowicze).
- BOGORIA, wieś w woj. świętokrzyskim,...
- BOGORIA DOLNA, miejscowość w , powiat...
- BOGORIA GÓRNA, miejscowość w , powiat...