Reklama

MARKIEWICZ

Henryk (1922-2013)

Historyk i teoretyk literatury; prof. UJ, czł. PAN i PAU; w młodości wywieziony z ojcem ze Lwowa do Buchary, od 1943 w aparacie ZPP, wrócił do kraju 1946; początkowo porównawcze badania prozy pozytywizmu i modernizmu (Prus i Żeromski), od lat 60. skoncentrował się na teorii literatury, wprowadzając do polonistyki szereg nowatorskich metod badawczych; autor ok. 20 książek i ponad 1300 pozycji naukowych, 20 antologii; m.in. fundamentalne podręczniki Główne problemy wiedzy o literaturze, Literatura pozytywizmu, szkice Nowe przekroje i zbliżenia, monografia Boy-Żeleński, monografie Lalki, Przedwiośnia, Ludzi bezdomnych; antologia teorii badań lit. w Polsce i za granicą, antologia cytatów Skrzydlate słowa (wspólna z A. Romanowskim); od 1960 red. (od 1989 red. nacz.) Polskiego słownika biograficznego; współpracownik wielu pism, m.in. "Dziennika Polskiego", "Kuźnicy", "Odrodzenia", "Życia Literackiego" (1951 pierwszy red. naczelny); wspomnienia Mój życiorys polonistyczny z historią w tle.

Reklama

Był właścicielem liczącej 40 tys. tomów biblioteki. Miał niezwykłą pamięć i zamiłowanie do cytatów. Pisał limeryki. Jako swoją ulubioną maksymę życiową podawał: "Kiedy nie wiesz, jak się zachować, zachowuj się przyzwoicie".

W r. 2000 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, w 2007 Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", a w r. 2012 medalem "Plus ratio quam vis". Zmarł 31 października 2013.

Powiązane hasła:

POLSKA. NAUKA. PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ, HISTORIA LITERATURY

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama