forma walki zbrojnej jednej ze stron (słabszej lub podbitej), polegająca na działaniach nieregularnych, przeważnie na tyłach wroga; prowadzona przy poparciu ludności, skierowana zwł. przeciw okupantowi, kolonizatorowi, zaborcy, ale niekiedy przeciw reżimom rodzimym; jedna z najstarszych form walki, poprzedzała często rewolucje i wojny nar.-wyzwoleńcze; metody jej prowadzenia z reguły polegają na działaniu z zaskoczenia, przygotowywaniu zasadzek, zamachów, wysadzaniu obiektów strategicznych, itp.; w sprzyjających okolicznościach (silne poparcie wewn. lub zewn.) przekształca się w wojnę partyzancką o własnych regułach walki, przypominających nieregularną wojnę prowadzoną przez oddziały ochotnicze; status prawny partyzantów, na wypadek niewoli, nie uregulowany w prawie międzynar. (mimo kilkakrotnych prób).
- partyzantka Zaliwskiego, próba wznowienia powstania...
- Tupamaros, lewicowa partyzantka...
- UDERZENIOWE BATALIONY KADROWE, pion wojskowy , działający...