polskie siły zbrojne w Wielkiej Brytanii podczas II woj. światowej
organizowane na podstawie umowy polsko-brytyjskiej z 5 VIII 1940, uzupełnionej rozciągnięciem na jednostki polskie brytyjskiej ustawy o siłach zbrojnych Commonwealthu; trzon stanowili żołnierze ewakuowani z pokonanej Francji; stan organizacyjny w X 1940: 10. Brygada Kawalerii, 1. Brygada Strzelców, 16. Brygada Czołgów, Dywizjon Rozpoznawczy, Batalion Saperów, Batalion Łączności i Służb, które tworzyły łącznie I Korpus Polski, pod dowództwem gen. M. Kukiela; od 1942 formowano 1. Dywizję Pancerną, potem - 1. Dywizję Grenadierów (przemianowaną na 4. Dywizję Piechoty) oraz Samodzielną Brygadę Spadochronową; lotnictwo pol. podporządkowano dowództwu RAF, zaś marynarkę - admiralicji bryt.; wiosną 1945 stan liczebny jednostek polskich wynosił 54 200 żołnierzy wojsk lądowych, 14 500 wojsk lotniczych i 3800 marynarzy; 1946 jednostki polskie rozwiązano.
POLSKIE SIŁY ZBROJNE W WIELKIEJ BRYTANII PODCZAS II WOJNY ŚWIATOWEJ, MITKIEWICZ-ŻÓŁTEK