(1551-1602)
żołnierz i polityk pochodzenia estońskiego, przywódca stronnictwa polskiego w Inflantach; służył jako żołnierz m.in. w Szwecji, Francji, Holandii, Niemczech i Wielkim Księstwie Moskiewskim; podczas wojny Stefana Batorego z Gdańskiem dowodził posiłkami duńskimi, spieszącymi na pomoc miastu; 1579, nie porzucając służby duńskiej, wziął udział w kampanii inflanckiej przeciw Moskwie; odznaczył się pod Wielkimi Łukami; od 1583 w służbie pol.; 1588 wraz z J. Zamojskim walczył z arcyksięciem austriackim Maksymilianem pod Byczyną; 1598 dowodził wyprawą Zygmunta III do Szwecji; mianowany wojewodą wendeńskim 1600-02 bronił Inflant przed Szwedami, odparł szturm pod Rygą; zginął podczas oblężenia twierdzy Felliny.