Vaclav (1936-2011)
Dramaturg i eseista czeski, polityk; w pierwszym okresie twórczości (do 1968) recenzent teatralny i komediopisarz: Festyn, Protokóły, Powiadomienie; podczas "praskiej wiosny" przew. Klubu Pisarzy Niezależnych; po inwazji na Czechosłowację (1968) w opozycji; skierowany do pracy w browarze; radykalny przeciwnik systemu, antykomunista; współzał. ; kilkakrotnie więziony; 1969-89 wydaje i publikuje wyłącznie za granicą, z rosnącą popularnością, m.in. głośny esej Siła bezsilnych; kilkakrotnie obdarzany zaocznie tytułem doctora honoris causa przez uniwersytety zach.; 1989, po zwycięstwie , pierwszy prezydent republiki; przeciwnik podziału Czechosłowacji na dwa państwa (nie udało mu się doprowadzić do referendum); 1993-2003 pierwszy prezydent Czech (1998 reelekcja); twórczość analizująca rozkład ludzkiej tożsamości w systemie totalitarnym, psychologiczne konsekwencje kolaboracji, konformizmu, oportunizmu: Largo desolato, Wernisaż, Audiencja, Protest, Kuszenie, Rewaloryzacja; nadto eseje oraz więzienne Listy do Olgi; wielokrotnie bawił w Polsce, kawaler pol. Orderu Orła Białego; wyróżniony też w USA najw. amer. cywilnym odznaczeniem - Medalem Wolności (2003); 2004 dr h.c. Uniw. Warszawskiego.
Fotel prezydencki Vaclav Havel opuścił w 2003 roku. Wówczas powrócił do pisania, wraz z małżonką powołał fundację swego imienia i działał na rzecz obrony praw człowieka w świecie. Zmarł 18 grudnia 2011.
- Havel, Hawela.
- HAVEL, .
- Havel Vaclav, (ur. 1936)