(1755-1826)
ksiądz, uczony, działacz i pisarz polit.; w okresie Sejmu Czteroletniego wspierał stronnictwo patriotyczne; po rozbiorach poświęcił się pracy nad rozwojem gosp. kraju, odkrył złoża węgla i budował kopalnie w Zagłębiu Dąbrowskim; od 1800 czł. Warsz. Tow. Przyjaciół Nauk; od 1808 prezes, ufundował jego siedzibę zwaną Pałacem S.; w 1816 zał. Tow. Rolnicze Hrubieszowskie; w 1807-12 czł. Izby Edukacyjnej, po 1815 zwolennik ścisłego związku polit. z Rosją, orędownik pracy organicznej; w 1816-24 dyr. Wydziału Przemysłu i Kunsztów, czł. Rady Stanu Królestwa Pol.; organizował inwestycje przemysłowe w Zagłębiu Staropolskim, przyczynił się do zał. Szkoły Akademiczno-Górniczej i Korpusu Górniczego; gł. prace: Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego (1787), Przestrogi dla Polski (1790), O ziemiorództwie gór dawnej Sarmacji, a później Polski (1815).
- Staszic Stanisław, (1755-1826)
- Staszic Stanisław, (1755-1826)
- STASZIC, Stanisław (1755-1826)...