(990-1034)
od 1025 król polski, drugi syn Bolesława Chrobrego; od 1013 żonaty z Rychezą, siostrzenicą ces. Ottona III; w wyniku konfliktu ze starszym bratem Bezprymem i młodszym - Ottonem, popieranymi przez Niemców i Rusinów, zmuszony 1031 do ucieczki z kraju; wrócił 1032 po rychłej śmierci Bezpryma; chcąc zapewnić sobie przychylność cesarza, na zjeździe w Merseburgu zrzekł się tytułu królewskiego i wydzielił odrębne dzielnice bratu Ottonowi i kuzynowi Dytrychowi; po śmierci Ottona doprowadził do zjednoczenia kraju, ale nie zdążył już należycie umocnić pozycji władcy; za jego panowania Polska utraciła Łużyce, Milsko, Morawy i Grody Czerwieńskie.
BEZPRYM, KANUT II WIELKI, KAZIMIERZ I ODNOWICIEL, MIECŁAW, KONRAD II, POLSKA. HISTORIA. PAŃSTWO MIESZKA I, JAROSŁAW MĄDRY
- MIESZKO, Pochodzenia starosłowiańskiego,...
- Mieszko I, (?-992)
- Mieszko II, (990-1034)