plebs, plebei
w staroż. Rzymie (okres królestwa, początki republiki) warstwa bez pełnych praw polit., które zdobywali dopiero V-III w. p.n.e. w walce z patrycjuszami, zakończonej ok. 287 p.n.e.; pod koniec republiki i w okresie cesarstwa określenie ubogich mieszkańców Rzymu i wsi, mających pełne obywatelstwo.
AWENTYN, KORIOLAN, PATRYCJUSZE, PLEBEI, PLEBS, SECESJE PLEBEJUSZY, NOBILOWIE, CONCORDIA
- plebejusze, kategoria społ. w staroż.(...)
- najuboższy, najuboższy żebrak;...
- plebs, 1. plebejusze; 2. w...