Świątynia chrześc. obrządku wsch. - prawosławnego i greckokatolickiego. Architektura c. murowanej wywodzi się z późnobizantyjskich świątyń wznoszonych na planie krzyża równoramiennego i zwieńczonych kopułą; najbardziej charakterystyczne typy c. powstały na Rusi (np. sobór Troicki w Pskowie, c. św. Pantelejmona w Haliczu); w XV w. gł. ośr. budowy c. stała się Moskwa (c. na Kremlu, pięciokopułowe sobory: Uspienski, Archangielski, Błagowieszczenski).
Oprócz pięciokopułowych c. powstają c. pomnikowe - w kształcie wielobocznej wieży z namiotowym dachem, zdobionym kokosznikami, c. warowne - z cylindrycznymi wieżami, c. drewniane - w kształcie wieży na rzucie oktagonalnym, bogato zdobione, z licznymi kopułkami lub o podłużnej trójczłonowej bryle, z 3 osobnymi kopułami lub spiętrzonymi dachami namiotowymi (typ spotykany na Ukrainie, Podkarpaciu, w Polsce we wsiach łemkowskich, np. w Powroźniku). Na Bałkanach rozwój architektury cerkiewnej odbywał się pod wpływem Bizancjum; w Bułgarii i Jugosławii wykształciły się 2 typy: c. krzyżowo-kopułowe (budowle centralne) i c. podłużne, jedno- lub wielonawowe z absydami i jedną kopułą. Wewnątrz c. zasadniczym elementem jest ikonostas.
SOBÓR, BUŁGARSKA SZTUKA, NOWOSIELSKI, NIKON, JASSY, NEOFIT CHILENDARSKI, PANICHIDA, KRIUKI, OCHRYDA, ZAGORSK- cerkiew, chodzić do cerkwi, zwiedzać...
- WYSOKA CERKIEW, wieś na płd. od (...
- BIAŁA CERKIEW, miasto na , nad rz.(...)