budowle sakralne w starożytnym Egipcie; najstarszymi były kaplice kultu pośmiertnego i ceremonialne pawilony wznoszone w okresie archaicznym z gliny, drewna; nie zachowały się, ich kształt znamy z hieroglifów; pierwszą kamienną była świątynia w Sakkara, III dynastia (XXVII w. p.n.e.), w kompleksie piramidy Dżesera; za IV dynastii budowano w królewskich zespołach grobowych dwie świątynie: górną (większą, przeznaczoną do ceremonii) i dolną (nad kanałem lub Nilem, rodzaj przedsionka do przystani); w skład świątyń wchodził przeważnie wielki dziedziniec, sala kolumnowa i 5 kaplic; od VI dynastii świątynie budowano wg ustalonego symetrycznego układu, przejętego ze świątyni grobowej Wenisa. Kanon świątyni ustalił się ok. 1570-1085 p.n.e. - symetryczna, z dwoma pylonami na froncie, dużym dziedzińcem otoczonym portykiem, z salą hypostylową, salą świętej barki i sanktuarium otoczonym pomieszczeniami pomocniczymi; prowadziła do niej z dolnej świątyni lub kaplicy-przystani nad kanałem lub Nilem aleja procesyjna, często ozdobiona rzędami sfinksów; specjalnym rodzajem - świątynie wykute w skale (Abu Simbel); klasyczne przykłady e.ś.: świątynia Horusa w Edfu i sanktuarium Chonsu w Karnaku.
- MENES, egipskie Meni (ok. 2850...
- SEPULKRALNA SZTUKA, twórczość artyst.(...)
- EGIPTU STAROŻYTNEGO SZTUKA, sztuka rozwijająca się...