miejscowość w płd. Egipcie, nad Nilem, w dolnej Nubii, gdzie w XIII w. p.n.e. wykuto dwie świątynie skalne (Ramzesa II i jego żony Nefertari) z olbrzymimi posągami; wewnątrz (w głąb skały) ciągną się w amfiladzie sale i westybule zakończone sanktuariami, zdobione reliefami, rzeźbami i malowidłami; przez wieki zasypane piaskiem, odkryte zostały 1813 przez szwajc. podróżnika J.L. Burckhardta; 1965-75 dla ochrony przed zalaniem przez spiętrzone Tamą Asuańską wody jez. Nasera świątynie wycięto ze skał (16 000 bloków, każdy o wadze 20-30 t) i przeniesiono 64 m wyżej (prace pod patronatem UNESCO prowadził prof. K. Michałowski); obiekt wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Przyrody UNESCO.
ASUAN, ASUAŃSKA TAMA, EGIPSKIE ŚWIĄTYNIE, PENTAUR, EGIPT, SKALNA ARCHITEKTURA, EGIPTU STAROŻYTNEGO SZTUKA
- BATALISTYKA, batalistyczne przedstawienie...
- EGIPTU ARCHEOLOGIA, nauka zajmująca się...
- rzeźba, jedna znajważniejszych...