(mit. egip.) władca niebios, bóstwo opiekuńcze monarchii egip.; jego imię przyjmował panujący w celu całkowitej z nim identyfikacji; w najstarszych mitach syn Ozyrysa i Izydy (która została zapłodniona siedząc na ciele małżonka, uśmierconego przez Seta, H. zemścił się potem na nim pozbawiając go męskości), wyobrażany jako sokół lub człowiek z głową sokoła, o zwieńczeniu w postaci tarczy słonecznej; czasem też jako dziecko z palcem w ustach.
BUHEN, EGIPSKIE ŚWIĄTYNIE, DAMANHUR, EDFU, SAKKARA, HATHOR, PTAH, OZYRYS, RE, EGIPTU STAROŻYTNEGO RELIGIA
- Horus, w staroż. Egipcie bóg...
- THOT, (mit. egip.) .
- MATKA BOGÓW, .