Henry van de (1863-1957)
belgijski architekt, malarz oraz teoretyk sztuki i architektury, jeden z czołowych twórców belgijskiej secesji; początkowo zajmował się gł. malarstwem: obrazy neoimpresjonistyczne (Kobieta przy oknie), kompozycje abstrakcyjne, z dynamicznych falistych linii, które były zapowiedzią jego secesyjnej twórczości; od ok. 1894 poświęcił się sztuce użytkowej - projektowaniu mebli, tkanin, tapet, ceramiki, wnętrz oraz architekturze; 1895 zaprojektował własny dom w Uccle k. Brukseli, którego popularność sprawiła, że zaczął otrzymywać liczne zlecenia; 1896-1902 wykonał projekty wielu secesyjnych wnętrz sklepów w Niemczech oraz wnętrz muzeum Maison Moderne w Paryżu; związany z awangardą plastyczną Belgii, Holandii, Francji, Anglii i Niemiec, silnie oddziaływał na ówczesną sztukę eur., stając w obronie swobody kształtowania formy w architekturze i sztuce; 1899-1914 nadworny architekt księcia saksońsko-weimarskiego, 1906 zał. w Weimarze Szkołę Rzemiosł Artystycznych i zbudował jej siedzibę (szkoła ta zapoczątkowała Bauhaus); 1926 zał. w Brukseli Instytut Sztuk Dekoracyjnych i był jego dyr.; 1947 osiadł w Szwajcarii.
- VELDE, Theodor Hendrik van de...
- VELDE VAN DE, rodzina malarzy hol.(...)
- WERKBUND, stowarzyszenie niem.(...)