Das Staatliches Bauhaus
uczelnia artyst. zał. 1919 w Weimarze przez W. Gropiusa - przez połączenie Akademii Sztuk Pięknych i Szkoły Rzemiosł Artyst.; 1925 przeniesiona do Dessau, 1933 zamknięta na polecenie władz hitlerowskich. Założeniem B. było kształcenie artystów - projektantów nowoczesnej architektury funkcjonalnej oraz dzieł sztuki użytkowej i rzemiosła artyst. integralnie związanych z architekturą; za nowoczesne uważano dzieła architektoniczne o zdyscyplinowanej geometrycznej formie, oszczędnym detalu, tworzone przy użyciu najnowszych materiałów; jako cel nadrzędny stawiano spełnienie potrzeb społecznych i stworzenie optymalnych warunków życia w zindustrializowanym społeczeństwie. Wykładowcami byli m.in. W. Gropius, M. Breuer, Mies van der Rohe, H. Mayer, P. Klee, W. Kandinsky, L. Moholy-Nagy; program nauczania obejmował 3 stopnie: 1. kurs wstępny (6 miesięcy); 2. wiedza teoretyczna i nauka praktyczna w warsztatach (m.in. tkackim, stolarskim, ceramicznym, prac w metalu) zakończona dyplomem rzemieślnika; 3. właściwe studia architektoniczne kończone dyplomem mistrza sztuki budowlanej. Od 1923 pod wpływem idei De Stijl zaczęto koncentrować uwagę na problemach wzornictwa przemysłowego i typizacji. Po zamknięciu szkoły jej idee podjęto w USA (New Bauhaus w Chicago, 1937), a po wojnie w Ulm (Hochschule für Gestaltung). B. w ogromnym stopniu wpłynął na architekturę i sztukę XX w., wypracował nową koncepcje dzieła sztuki i jego funkcji, wprowadzał nowoczesne metody nauczania.
NEOPLASTYCYZM, MOHOLY-NAGY, GIEDION, SZANAJCA, DAS STAATLICHES BAUHAUS, NIEMIECKA SZTUKA, PONTI, ART DÉCO, ITTEN, VANTONGERLOO
- BAUHAUS, (muz.)
- DAS STAATLICHES BAUHAUS,
- Bauhaus, Staatliches Bauhaus, Hochschule fr Gestaltung, uczelnia artystyczna,...