Frank Lloyd (1867-1959)
architekt amer., jeden z najwybitniejszych twórców architektury w XX w., autor koncepcji architektury organicznej, zespolonej z krajobrazem; studia na Uniw. Wisconsin (nie ukończone z powodu trudnych warunków materialnych); w wieku 17 lat rozpoczął pracę w przedsiębiorstwie budowlanym, później w biurze architektonicznym Adlera i Sullivana, od 1894 prowadził własną pracownię. Gł. tematem jego zainteresowań był dom mieszkalny, na jego projekty wpłynęły studia nad domem japońskim; opracował typ tzw. domu preriowego (wznoszony gł. z drewna i kamienia, niski, rozległy, z szerokimi okapami dachów, z układem jednoprzestrzennym wewnątrz i tarasami płynnie przechodzącymi w ogród lub naturalny krajobraz), 1889-1908 serię takich domów wzniósł w Chicago i okolicach: m.in. dom własny w Oak Park, Winslow House w River Forest, Hickox House w Kankakee, Robie House w Chicago; zaprojektował biurowiec Larkin Co. Administration Building w Buffalo (1904), kościół Unity Temple w Oak Park (1906), hotel Imperial w Tokio (1916-22), dom własny Taliesin West w Paradise Valley, i in.; z późniejszych realizacji wyróżnia się Kaufmann House w Bear Run ("Dom nad Wodospadem", 1936), znakomite zespolenie architektury z naturą, i budynek Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku (1956-59) w kształcie ogromnej żelbetowej ślimacznicy; projektował też wieżowce (centrum adm. S.C. Johnson w Racine, St. Marks Tower w Nowym Jorku, Price Company Tower w Bartlesville), tworzył futurologiczne wizje budynków o wys. ponad 1600 m; autor ok. 600 projektów i realizacji oraz licznych opracowań teoretycznych. W. wpłynął na twórczość wielu architektów XX w. na całym świecie; także na tworzenie się nowego amer. stylu życia.
STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI SZTUKA, DALLAS, ARCHITEKTURA ORGANICZNA