taniec wirowy pochodzenia niem. w umiarkowanym tempie i takcie 3/4; jego prototypami były prawdopodobnie tzw. Deutscher Tanz (w takcie 3/8) oraz lendler, Steirischer (w Polsce zw. sztajerkiem), Dreher (obracany) i Roller (toczony); początkowo tancerze obracali się niezbyt szybko w miejscu; na sceny operowe oraz do sal balowych trafił w 2. połowie XVIII w. (opery V. Martina y Solera oraz A.E.M. Grétry'ego), jednak jako taniec towarzyski budził żywe protesty ze względu na "niemoralną" bliskość partnerów (zakazany na dworze Hohenzollernów w Berlinie jeszcze w końcu XIX w.); w. przeznaczone do tańca salonowego zaczął pisać wiedeńczyk Koch, zaś ich formę udoskonalili J. Lanner oraz J. Strauss (ojciec) i J. Strauss (syn); szczególnie kompozycje obu ostatnich uchodzą za doskonałe wzory tego tańca i jednocześnie za symbol wiedeńskiej kultury muzycznej. W. "straussowski" oparty jest na 16-taktowym okresie; poszczególne okresy łączą się w łańcuch walców skontrastowanych pod względem melodycznym i tonacyjnym; całość poprzedzona jest introdukcją, a kończy się efektowną kodą, oddającą cechy wszystkich wykorzystanych w kompozycji tematów; obok w. wiedeńskiego pojawił się także w. francuski (wolniejszy, z bogatszym akompaniamentem), nieco podobny jest amer. boston, a także w. angielski (tańczony po obrysie kwadratu).
WALC
Balet
POLSKA. MUZYKA LUDOWA, POLSKA. MUZYKA LUDOWA, PORTUGALSKA MUZYKA, CZESKA MUZYKA, TANECZNA MUZYKA, KARASIŃSKI, LEHÁR, OGIŃSKI, TANIEC, POPULARNA MUZYKA