Jean (1894-1979)
reżyser franc., także plastyk-ceramik i pisarz (kilka sztuk teatralnych, książka Renoir, mój ojciec, autobiografia Moje życie, moje filmy); syn malarza Augusta, z którego modelką Catherine Hessling (właśc. Andrée Heuschling) ożenił się 1920; kombatant I woj. świat. (lotnik, więzień niem. obozów jenieckich); od debiutu 1924 pozostawił ok. 50 filmów oraz opinię czołowego przedstawiciela impresjonistycznej awangardy i mistrza realizmu poetyckiego; m.in. Panna wodna, Nana i Dziewczynka z zapałkami; apogeum twórcze osiąga z nadejściem kina dźwiękowego: Suka, Madame Bovary, Zbrodnia pana Lange, a przede wszystkim antywojenni Towarzysze broni (1937, nagroda MFF w Wenecji); 1942 przenosi się na 9 lat do USA, gdzie powstaje Południowiec (Grand Prix 1946 w Wenecji) i 1951 poetycki fresk Rzeka; po powrocie do Francji filmy bardziej konwencjonalne, widowiskowe: Złota karoca, French cancan, Kapral w matni; 1975 Oscar za całokształt twórczości.
- RENOIR, Auguste (1841-1919)
- Renoir Auguste, (1841-1919)
- Renoir Pierre-Auguste, (1841-1919)