jeden z najstarszych dętych instrumentów ludowych; zbudowany ze skórzanego worka (zbiornik powietrza), jednej lub więcej piszczałek stroikowych (burdonowe bąki o stałym, niskim dźwięku, piszczałka z otworami zw. przebierką, na której wykonuje się melodie) i rurki (przez którą wdmuchuje się powietrze ustami) lub mieszka poruszanego ramieniem grającego; zależnie od regionu d., nazywane też kozioł lub koza, różnią się szczegółami konstrukcyjnymi (najbardziej charakterystyczne są d. podhalańskie o prostych piszczałkach). Do Europy d. przywędrowały ze Wschodu we wczesnym średniowieczu i były znane gł. w zespołach muzyków wiejskich; w XVIII w. stosowane w kapelach dworskich, a nawet w operze.
POLSKA. MUZYKA LUDOWA, CZESKA MUZYKA, UKRAIŃSKA MUZYKA, GAITA GALLEGA, MUSETTE, ŁOTEWSKA MUZYKA, ODZEMEK, SIESIEŃKI, KOZIOŁ, KOZA
- dudy, tylko w lm , dźwięki...
- DUDY PUSZCZAŃSKIE, miejscowość w , powiat...
- DUDY NADRZECZNE, wieś w , powiat kolneński.(...)