instrument muzyczny z grupy aerofonów; drewniana cylindryczna rura z czarą głosową; ustnik płasko ścięty, zaopatrzony w pojedynczy stroik; rozbudowany system klap daje k. wielkie możliwości techniczne, dorównujące fletowi; najczęściej stosowane stroje k.: A, C, mały Es, B; brzmienie zależy od wysokości dźwięku (od najniższych, ciemnych - po najwyższe, ostre i przenikliwe) oraz stroju; najostrzejszy dźwięk wydaje k. o stroju C, używany przez kapele ludowe i orkiestry taneczne; początki k. sięgają XVII w. (pojawił się jako udoskonalona wersja starofranc. instrumentu chalumeau); szybko stał się jednym z najważniejszych instrumentów w orkiestrze dzięki swej ruchliwości i doskonałym możliwościom realizowania linii melodycznej. W XIX w. pojawiły się także: k. altowy F (lub Es), basethorn oraz klarnet basowy - używane do dziś.
KLARNET
Instrumenty muzyczne
DĘTE INSTRUMENTY, JAZZ, OCEANII MUZYKA, AEROFONY, ORKIESTRA SYMFONICZNA, ARABSKA MUZYKA