instrument muzyczny z grupy aerofonów stroikowych; korpus stanowi gruba, fajkowata metalowa rura o menzurze konicznej, w której znajdują się boczne otwory zamykane klapami; wynaleziony 1840 przez A. Saxa; po kolejnych ulepszeniach jest ob. jednym z najpopularniejszych instrumentów; znany aż w 7 odmianach (2 sopranowe, altowy, tenorowy, barytonowy, basowy, kontrabasowy); pocz. wykorzystywany w muzyce symfonicznej (G. Bizet, J. Massenet, G. Verdi, R. Strauss, M. Ravel), w XX w. wszedł do instrumentarium zespołów jazzowych i tanecznych; mimo iż wykonany z metalu, s. jest zaliczany do instrumentów muz. drewnianych, bowiem jego konstrukcja jest analogiczna do budowy instrumentów z tej właśnie grupy.
SAX, TENOR, DĘTE INSTRUMENTY
- saksofon, brzmienie saksofonu altowego,...
- nic się nie martw, babcia kupi ci saksofon, ‘nie martw się, zachowaj...
- KIRK, Rahsaan Roland (1936-77)...