Michaił J. (1814-41)
poeta, prozaik i dramaturg rosyjski; klasyk ros. poematu romantycznego; najwybitniejszy przedstawiciel ros. liryki pesymistycznej; długi czas pozostawał pod wpływem Byrona; koncentruje się na problemach konfliktu bohatera - wybitnej jednostki - ze społeczeństwem. Pozostawił wiele wierszy (m.in. Żagiel, Śmierć poety, I smutek i nuda), poematów (np. Demon), utworów dramatycznych (m.in. Maskarada); autor pierwszej rosyjskiej powieści psychologicznej Bohater naszych czasów, złożonej z pięciu opowiadań połączonych osobą gł. bohatera (wywarła duży wpływ na prozę ros. XIX w.). Za skłonność do pojedynkowania się skazany na pobyt w odległym kaukaskim garnizonie, gdzie zginął w pojedynku.
ROSYJSKA LITERATURA, JOANNISJAN, OKOŁÓW PODHORSKI, PIATIGORSK
- Lermontow Michaił, (1814-41)
- Lermontow Michaił Jurjewicz, (1814-41)
- Arbenin Eugeniusz, bohater dramatu Michała...