(z wł. = "na sucho") technika malarstwa ściennego polegająca na pokrywaniu suchego tynku farbami zmieszanymi z wodą; spoiwem jest mleko wapienne, tempera, kazeina, klej, olej, żywice, wosk; technika stosowana od starożytności, wyparta w XV w. przez bardziej trwały fresk.
PLAFON, MALARSTWO