starszy, zw. Chłopskim, także Brueghel (ok. 1528-69)
Reklama
najwybitniejszy malarz flamandzki XVI w., kontynuator stylu H. Boscha; po podróży do Włoch działał w Antwerpii i od 1563 w Brukseli; tworzył liczne sztychy, obrazy (zaczął malować ok. 1557) o tematyce zaczerpniętej z (Budowa wieży Babel) i kompozycje alegoryczne, ale przede wszystkim zasłynął jako mistrz scen rodzajowych z życia chłopów, w których zawarte są też treści moralizatorskie i filozoficzne (Wesele chłopskie, Wiejski taniec); ilustrował przysłowia ludowe (Zły pasterz, Złodziej gniazd), ukazywał silne związki człowieka z życiem natury (zwł. w cyklu Pory roku: Zima, Powrót stada, Pochmurny dzień, Sianokosy); do najsłynniejszych dzieł B. należą: Walka karnawału z postem (przedstawiający szaleństwa i błazeństwa ludzkości), Triumf śmierci, Przypowieść o ślepcach (symbolu duchowej ułomności ludzi), Zabawy dziecięce; jego obrazy cechuje zwięzły rysunek postaci i przedmiotów wyodrębniający je z tła, operowanie wyraźnie rozgraniczonymi plamami czystych kolorów postacie budowane są często z uproszczonych brył geom., wielką rolę odgrywa krajobraz; B. zdobył uznanie jeszcze za życia; liczne prace w wiedeńskim Kunsthistorisches Museum.
