antyczna technika malarska, w której wymieszane z woskiem pszczelim (spoiwo) barwniki nakładano na gorąco na podłoże za pomocą ogrzewanych szpachli lub pędzli. Farby enkaustyczne cechuje odporność na wilgoć, trwałość barw, ulegają jednak zniszczeniu pod wpływem zbyt wysokiej temperatury. Technika stosowana w starożytnym Egipcie (portrety z El Fajum), Grecji, Rzymie, zarzucona w średniowieczu. Próbowano ją wskrzesić w renesansie i w XIX, ob. zapomniana.
MALARSTWO, PAMFILOS, GRECJI STAROŻYTNEJ SZTUKA