Domenico, właśc. D. di Tommaso Bigordi (1449-94)
malarz włoski, jeden z gł. przedstawicieli okresu wczesnego odrodzenia, związany z Florencją i Rzymem. Malował freski, obrazy ołtarzowe, portrety. W scenach o treści religijnej umieszczał współczesne osobistości i mieszkańców miasta, odtwarzał obyczaje, życie miejskie, architekturę (stąd jego prace stanowią cenny dokument poznawczy). Autor fresków w kaplicy św. Finy w kolegiacie w S. Gimignano, fresków przedstawiających sceny z życia NMP i Jana Chrzciciela w kośc. Sta Maria Novella we Florencji, fresku Powołanie apostołów w Kaplicy Sykstyńskiej i Życia św. Franciszka w kośc. Santa Trinitá w Rzymie. Wzruszającym portretem G. jest Starzec z chłopcem (zw. też Portretem starca z wnukiem), Luwr, na którym w dążeniu do realizmu nie wahał się przedstawić defektów urody.
PITTI PALAZZO, BIGORDI DOMENICO DI TOMMASO, BOTTICELLI Sandro
- prerafaelici, Bractwo Prerafaelitów,...
- DOMINIK, Pochodzenia łacińskiego,...