René (1898-1967)
malarz belgijski, jeden z gł. przedstawicieli surrealizmu; początkowo malował pod wpływem kubizmu abstrakcyjne kompozycje; punktem zwrotnym było jego zetknięcie się ze sztuką G. de Chirico; 1926 stworzył pierwszą surrealistyczną pracę Zagubiony jeździec, odtąd jego styl zaczął się krystalizować; wraz z E.L.T. Mesenesem założył czasopismo "Oesophage", skupiające surrealistów belg., brał udział w wystawach surrealistów franc. Cechą charakterystyczną malarstwa M. jest zaskakujące zestawianie przedmiotów lub postaci namalowanych w sposób naturalistyczny, lecz tracących swą konkretność poprzez wyrwanie ich z codziennego kontekstu, jakby wyjętych z sennych marzeń (Marzenia samotnego przechodnia, Światło polarne, Narodziny idola, Męczarnie westalki); przedmioty, ludzkie postacie lub ich fragmenty, ptaki usytuowane są w niezwykłych wnętrzach lub krajobrazach (Dom ze szkła, Piękny okręt, Sztuka życia); wiele obrazów ma wymowę symboliczną, zawarte są w nich elementy humoru lub grozy, zaskoczenia albo wzniosłych przeżyć (Posiadłość Arnheim - przekształcenie oświetlonych księżycem skalistych gór w podobiznę ptaka); tworzył też malowidła ścienne (np. w Pałacu Sztuk Pięknych w Charleroi), kolaże, eksperymentował w dziedzinie fotografii.
- Magritte Ren, (1898-1967)
- Kosuth Joseph, (ur. 1945)
- RENAT, Pochodzenia łacińskiego,...