termin używany na określenie twórczości malarskiej powstałej 1440-60 na terenach Sądecczyzny, reprezentującej samodzielny wariant stylowy w malarstwie środkowoeuropejskim, pomiędzy tzw. stylem miękkim a realizmem 2. poł. XV w.; sz.s. reprezentują m.in. ołtarze z Łopusznej i Maciejowca (Słowacja), fragmenty ołtarzy z Niedzicy, Ptaszkowej, Nowego Sącza; ich twórcy wywodzili się ze szkoły krakowskiej lub byli artystami wędrującymi pomiędzy Małopolską a ówczesnymi Górnymi Węgrami.
- SCHRONISKO, budynek usytuowany w...
- ANDRZEJ, Pochodzenia greckiego,...