(muz. 2)
grecka muzyka profesjonalna rozwinęła się od pocz. XIX w.; 1829 król Ottos zał. własną orkiestrę wojskową, rok później otwarto operę; twórczość kompozytorska w Grecji, podobnie jak w innych krajach bałkańskich, wciela elementy folkloru rodzimego, łącząc je z tradycją muzyki zachodnioeuropejskiej; opera pozostaje pod silnym wpływem włoskim; aktywnym centrum muzyki operowej była Kekyra (Samaros: Flora mirabilis); spośród kompozytorów wyróżniają się D. Lavangras, D. Levidis, D. Mitropoulos, J. Konstantinides; międzynarodową sławę zyskali Y. Xenakis (awangarda) oraz M. Theodorakis (muzyka popularna).
- GRECKA MUZYKA NOWOŻYTNA, (muz. 1)
- PIOTR, Pochodzenia greckiego,...
- mit arkadyjski, wznaczeniu mitycznym...