cantus gamellus
improwizacyjna technika wielogłosowa powstała w Anglii w średniowieczu; początkowo dwugłos oparty na pochodzie równoległych tercji, w zakończeniu fraz pojawiał się unison; rozwinął się z czasem w technikę diskantową; wykazuje także związki z fauxbourdonem.
- WIELKIEJ BRYTANII MUZYKA, (muz. 2)