Cipriano de (ok. 1515-65)
kompozytor francusko-flamandzki, wywodzący się ze szkoły A. Willaerta; śpiewak w bazylice św. Marka w Wenecji, później związany z dworami Małgorzaty Parmeńskiej w Parmie i Brukseli; łączył w swej twórczości polifonię flamandzką z lirycznymi formami monofonicznymi, typowymi dla muzyki wł.; jeden z najwybitniejszych przedstawicieli szkoły madrygałowej w swoich czasach; często sięgał po teksty wielkich poetów wł. renesansu (m.in. Petrarki); przełamywał średniowieczny modalizm, stosując śmiałe rozwiązania harmoniczne (bogata chromatyka i zaskakujące współbrzmienia); przeszło 120 madrygałów, liczne motety, pięć mszy, pasja, Magnificat, ricercary organowe, adaptacje franc. chansons.
- RENESANS W MUZYCE, według dość powszechnie...
- WŁOSKA MUZYKA, (muz. 2)