Adrian (między 1480 a 1490-1562)
wybitny kompozytor franko-flamandzki; studia muz. w Paryżu; od 1515 do końca życia przebywał we Włoszech: początkowo w Ferrarze na dworze książąt d'Este, a potem w Wenecji, gdzie 1527 objął stanowisko maestro di capella w bazylice św. Marka; twórca szkoły weneckiej i sławy Wenecji jako jednego z gł. ośr. muzycznych ówczesnej Europy; styl kompozytorski W. powstał ze skrzyżowania polifonii flamandzkiej i elementów muzyki wł.; jego podstawą jest polichóralność; uprawiał rozmaite gat. wokalnej muzyki rel. i świeckiej, a także muzyki instrumentalnej; cykle i części mszalne, wielogłosowe motety, madrygały, hymny zawarte w licznych zbiorach (np. Hymnorum musica, Canzoni Villanesche alla napolitana, Salmi spezatti, Fantasie, Ricercari, Contrapunti a tre voci).